Conjugación de subvenir

Conjugación de subvenir [v.]

infinitivo
presente

-subvenir

indicativo
presente

yosubvengo

subvienes

élsubviene

nosotrossubvenimos

vosotrossubvenís

ellossubvienen

imperfecto

yosubvenía

subvenías

élsubvenía

nosotrossubveníamos

vosotrossubveníais

ellossubvenían

pretérito

yosubvine

subviniste

élsubvino

nosotrossubvinimos

vosotrossubvinisteis

ellossubvinieron

futuro

yosubvendré

subvendrás

élsubvendrá

nosotrossubvendremos

vosotrossubvendréis

ellossubvendrán

subjuntivo
presente

yosubvenga

subvengas

élsubvenga

nosotrossubvengamos

vosotrossubvengáis

ellossubvengan

futuro

yosubviniere

subvinieres

élsubviniere

nosotrossubviniéremos

vosotrossubviniereis

ellossubvinieren

imperfecto

yosubviniera

subvinieras

élsubviniera

nosotrossubviniéramos

vosotrossubvinierais

ellossubvinieran

imperfecto 2

yo/?

/?

él/?

nosotros/?

vosotros/?

ellos/?

condicional
presente

yosubvendría

subvendrías

élsubvendría

nosotrossubvendríamos

vosotrossubvendríais

ellossubvendrían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)subven

(él)subvenga

(nosotros)subvengamos

(vosotros)subvenid

(ellos)subvengan

gerundio

-subviniendo

participio

-subvenido

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo