Conjugación de advenir

Conjugación de advenir [v.]

infinitivo
presente

-advenir

indicativo
presente

yoadvengo

advienes

éladviene

nosotrosadvenimos

vosotrosadvenís

ellosadvienen

imperfecto

yoadvenía

advenías

éladvenía

nosotrosadveníamos

vosotrosadveníais

ellosadvenían

pretérito

yoadvine

adviniste

éladvino

nosotrosadvinimos

vosotrosadvinisteis

ellosadvinieron

futuro

yoadvendré

advendrás

éladvendrá

nosotrosadvendremos

vosotrosadvendréis

ellosadvendrán

subjuntivo
presente

yoadvenga

advengas

éladvenga

nosotrosadvengamos

vosotrosadvengáis

ellosadvengan

futuro

yoadviniere

advinieres

éladviniere

nosotrosadviniéremos

vosotrosadviniereis

ellosadvinieren

imperfecto

yoadviniera

advinieras

éladviniera

nosotrosadviniéramos

vosotrosadvinierais

ellosadvinieran

imperfecto 2

yo/?

/?

él/?

nosotros/?

vosotros/?

ellos/?

condicional
presente

yoadvendría

advendrías

éladvendría

nosotrosadvendríamos

vosotrosadvendríais

ellosadvendrían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)adven

(él)advenga

(nosotros)advengamos

(vosotros)advenid

(ellos)advengan

gerundio

-adviniendo

participio

-advenido

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo