Conjugación de être outré

Conjugación de être outré [v.]

infinitif
présent

-être outré

indicatif
présent

jesuis outré

tues outré

ilest outré

noussommes outrés

vousêtes outrés

ilssont outrés

imparfait

j'étais outré

tuétais outré

ilétait outré

nousétions outrés

vousétiez outrés

ilsétaient outrés

passé

jefus outré

tufus outré

ilfut outré

nousfûmes outrés

vousfûtes outrés

ilsfurent outrés

futur

jeserai outré

tuseras outré

ilsera outré

nousserons outrés

vousserez outrés

ilsseront outrés

subjonctif
présent

(que) jesois outré

(que) tusois outré

(qu') ilsoit outré

(que) noussoyons outrés

(que) voussoyez outrés

(qu') ilssoient outrés

imparfait

(que) jefusse outré

(que) tufusses outré

(qu') ilfût outré

(que) nousfussions outrés

(que) vousfussiez outrés

(qu') ilsfussent outrés

conditionnel
présent

jeserais outré

tuserais outré

ilserait outré

nousserions outrés

vousseriez outrés

ilsseraient outrés

impératif
présent

(tu)sois outré

(nous)soyons outrés

(vous)soyez outrés

participe
présent

-étant outré

passé

m.s.été outré

m.p./

f.s./

f.p./

être outré

Abrevaciones

Catégories :

n.c. nom commun

n.f. nom féminin

n.m. nom masculin

v. verbe

v.i. verbe intransitif

v.p. verbe pronominal

v.t. verbe transitif

Formes :

f.p. féminin pluriel

f.s. féminin singulier

m.p. masculin pluriel

m.s. masculin singulier