Conjugación de être disgracié

Conjugación de être disgracié [v.]

infinitif
présent

-être disgracié

indicatif
présent

jesuis disgracié

tues disgracié

ilest disgracié

noussommes disgraciés

vousêtes disgraciés

ilssont disgraciés

imparfait

j'étais disgracié

tuétais disgracié

ilétait disgracié

nousétions disgraciés

vousétiez disgraciés

ilsétaient disgraciés

passé

jefus disgracié

tufus disgracié

ilfut disgracié

nousfûmes disgraciés

vousfûtes disgraciés

ilsfurent disgraciés

futur

jeserai disgracié

tuseras disgracié

ilsera disgracié

nousserons disgraciés

vousserez disgraciés

ilsseront disgraciés

subjonctif
présent

(que) jesois disgracié

(que) tusois disgracié

(qu') ilsoit disgracié

(que) noussoyons disgraciés

(que) voussoyez disgraciés

(qu') ilssoient disgraciés

imparfait

(que) jefusse disgracié

(que) tufusses disgracié

(qu') ilfût disgracié

(que) nousfussions disgraciés

(que) vousfussiez disgraciés

(qu') ilsfussent disgraciés

conditionnel
présent

jeserais disgracié

tuserais disgracié

ilserait disgracié

nousserions disgraciés

vousseriez disgraciés

ilsseraient disgraciés

impératif
présent

(tu)sois disgracié

(nous)soyons disgraciés

(vous)soyez disgraciés

participe
présent

-étant disgracié

passé

m.s.été disgracié

m.p./

f.s./

f.p./

être disgracié

Abrevaciones

Catégories :

n.c. nom commun

n.f. nom féminin

n.m. nom masculin

v. verbe

v.i. verbe intransitif

v.p. verbe pronominal

v.t. verbe transitif

Formes :

f.p. féminin pluriel

f.s. féminin singulier

m.p. masculin pluriel

m.s. masculin singulier