Conjugación de tribuir

Conjugación de tribuir [v.]

infinitivo
presente

-tribuir

indicativo
presente

yotribuyo

tribuyes

éltribuye

nosotrostribuimos

vosotrostribuís

ellostribuyen

imperfecto

yotribuía

tribuías

éltribuía

nosotrostribuíamos

vosotrostribuíais

ellostribuían

pretérito

yotribuí

tribuiste

éltribu

nosotrostribuimos

vosotrostribuisteis

ellostribuyeron

futuro

yotribuiré

tribuirás

éltribuirá

nosotrostribuiremos

vosotrostribuiréis

ellostribuirán

subjuntivo
presente

yotribuya

tribuyas

éltribuya

nosotrostribuyamos

vosotrostribuyáis

ellostribuyan

futuro

yotribuyere

tribuyeres

éltribuyere

nosotrostribuyéremos

vosotrostribuyereis

ellostribuyeren

imperfecto

yotribuyera

tribuyeras

éltribuyera

nosotrostribuyéramos

vosotrostribuyerais

ellostribuyeran

imperfecto 2

yotribuyese

tribuyeses

éltribuyese

nosotrostribuyésemos

vosotrostribuyeseis

ellostribuyesen

condicional
presente

yotribuiría

tribuirías

éltribuiría

nosotrostribuiríamos

vosotrostribuiríais

ellostribuirían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)tribuye

(él)tribuya

(nosotros)tribuyamos

(vosotros)tribuid

(ellos)tribuyan

gerundio

-tribuyendo

participio

-tribuido

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo