Conjugación de surtir

Conjugación de surtir [v.]

infinitivo
presente

-surtir

indicativo
presente

yosurto

surtes

élsurte

nosotrossurtimos

vosotrossurtís

ellossurten

imperfecto

yosurtía

surtías

élsurtía

nosotrossurtíamos

vosotrossurtíais

ellossurtían

pretérito

yosurtí

surtiste

élsurt

nosotrossurtimos

vosotrossurtisteis

ellossurtieron

futuro

yosurtiré

surtirás

élsurtirá

nosotrossurtiremos

vosotrossurtiréis

ellossurtirán

subjuntivo
presente

yosurta

surtas

élsurta

nosotrossurtamos

vosotrossurtáis

ellossurtan

futuro

yosurtiere

surtieres

élsurtiere

nosotrossurtiéremos

vosotrossurtiereis

ellossurtieren

imperfecto

yosurtiera

surtieras

élsurtiera

nosotrossurtiéramos

vosotrossurtierais

ellossurtieran

imperfecto 2

yosurtiese

surtieses

élsurtiese

nosotrossurtiésemos

vosotrossurtieseis

ellossurtiesen

condicional
presente

yosurtiría

surtirías

élsurtiría

nosotrossurtiríamos

vosotrossurtiríais

ellossurtirían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)surte

(él)surta

(nosotros)surtamos

(vosotros)surtid

(ellos)surtan

gerundio

-surtiendo

participio

-surtido

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo