Conjugación de sobrearar

Conjugación de sobrearar [v.]

infinitivo
presente

-sobrearar

indicativo
presente

yosobrearo

sobrearas

élsobreara

nosotrossobrearamos

vosotrossobrearáis

ellossobrearan

imperfecto

yosobrearaba

sobrearabas

élsobrearaba

nosotrossobrearábamos

vosotrossobrearabais

ellossobrearaban

pretérito

yosobrearé

sobrearaste

élsobrearó

nosotrossobrearamos

vosotrossobrearasteis

ellossobreararon

futuro

yosobreararé

sobreararás

élsobrearará

nosotrossobreararemos

vosotrossobreararéis

ellossobreararán

subjuntivo
presente

yosobreare

sobreares

élsobreare

nosotrossobrearemos

vosotrossobrearéis

ellossobrearen

futuro

yosobrearare

sobrearares

élsobrearare

nosotrossobrearáremos

vosotrossobrearareis

ellossobreararen

imperfecto

yosobrearara

sobreararas

élsobrearara

nosotrossobrearáramos

vosotrossobreararais

ellossobreararan

imperfecto 2

yosobrearase

sobrearases

élsobrearase

nosotrossobrearásemos

vosotrossobrearaseis

ellossobrearasen

condicional
presente

yosobreararía

sobreararías

élsobreararía

nosotrossobreararíamos

vosotrossobreararíais

ellossobreararían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)sobreara

(él)sobreare

(nosotros)sobrearemos

(vosotros)sobrearad

(ellos)sobrearen

gerundio

-sobrearando

participio

-sobrearado

sobrearar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo