Conjugación de quebrantar

Conjugación de quebrantar [v.]

infinitivo
presente

-quebrantar

indicativo
presente

yoquebranto

quebrantas

élquebranta

nosotrosquebrantamos

vosotrosquebrantáis

ellosquebrantan

imperfecto

yoquebrantaba

quebrantabas

élquebrantaba

nosotrosquebrantábamos

vosotrosquebrantabais

ellosquebrantaban

pretérito

yoquebranté

quebrantaste

élquebrantó

nosotrosquebrantamos

vosotrosquebrantasteis

ellosquebrantaron

futuro

yoquebrantaré

quebrantarás

élquebrantará

nosotrosquebrantaremos

vosotrosquebrantaréis

ellosquebrantarán

subjuntivo
presente

yoquebrante

quebrantes

élquebrante

nosotrosquebrantemos

vosotrosquebrantéis

ellosquebranten

futuro

yoquebrantare

quebrantares

élquebrantare

nosotrosquebrantáremos

vosotrosquebrantareis

ellosquebrantaren

imperfecto

yoquebrantara

quebrantaras

élquebrantara

nosotrosquebrantáramos

vosotrosquebrantarais

ellosquebrantaran

imperfecto 2

yoquebrantase

quebrantases

élquebrantase

nosotrosquebrantásemos

vosotrosquebrantaseis

ellosquebrantasen

condicional
presente

yoquebrantaría

quebrantarías

élquebrantaría

nosotrosquebrantaríamos

vosotrosquebrantaríais

ellosquebrantarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)quebranta

(él)quebrante

(nosotros)quebrantemos

(vosotros)quebrantad

(ellos)quebranten

gerundio

-quebrantando

participio

-quebrantado

quebrantar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo