Conjugación de infurtir

Conjugación de infurtir [v.]

infinitivo
presente

-infurtir

indicativo
presente

yoinfurto

infurtes

élinfurte

nosotrosinfurtimos

vosotrosinfurtís

ellosinfurten

imperfecto

yoinfurtía

infurtías

élinfurtía

nosotrosinfurtíamos

vosotrosinfurtíais

ellosinfurtían

pretérito

yoinfurtí

infurtiste

élinfurt

nosotrosinfurtimos

vosotrosinfurtisteis

ellosinfurtieron

futuro

yoinfurtiré

infurtirás

élinfurtirá

nosotrosinfurtiremos

vosotrosinfurtiréis

ellosinfurtirán

subjuntivo
presente

yoinfurta

infurtas

élinfurta

nosotrosinfurtamos

vosotrosinfurtáis

ellosinfurtan

futuro

yoinfurtiere

infurtieres

élinfurtiere

nosotrosinfurtiéremos

vosotrosinfurtiereis

ellosinfurtieren

imperfecto

yoinfurtiera

infurtieras

élinfurtiera

nosotrosinfurtiéramos

vosotrosinfurtierais

ellosinfurtieran

imperfecto 2

yoinfurtiese

infurtieses

élinfurtiese

nosotrosinfurtiésemos

vosotrosinfurtieseis

ellosinfurtiesen

condicional
presente

yoinfurtiría

infurtirías

élinfurtiría

nosotrosinfurtiríamos

vosotrosinfurtiríais

ellosinfurtirían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)infurte

(él)infurta

(nosotros)infurtamos

(vosotros)infurtid

(ellos)infurtan

gerundio

-infurtiendo

participio

-infurtido

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo