Conjugación de imantar

Conjugación de imantar [v.]

infinitivo
presente

-imantar

indicativo
presente

yoimanto

imantas

élimanta

nosotrosimantamos

vosotrosimantáis

ellosimantan

imperfecto

yoimantaba

imantabas

élimantaba

nosotrosimantábamos

vosotrosimantabais

ellosimantaban

pretérito

yoimanté

imantaste

élimantó

nosotrosimantamos

vosotrosimantasteis

ellosimantaron

futuro

yoimantaré

imantarás

élimantará

nosotrosimantaremos

vosotrosimantaréis

ellosimantarán

subjuntivo
presente

yoimante

imantes

élimante

nosotrosimantemos

vosotrosimantéis

ellosimanten

futuro

yoimantare

imantares

élimantare

nosotrosimantáremos

vosotrosimantareis

ellosimantaren

imperfecto

yoimantara

imantaras

élimantara

nosotrosimantáramos

vosotrosimantarais

ellosimantaran

imperfecto 2

yoimantase

imantases

élimantase

nosotrosimantásemos

vosotrosimantaseis

ellosimantasen

condicional
presente

yoimantaría

imantarías

élimantaría

nosotrosimantaríamos

vosotrosimantaríais

ellosimantarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)imanta

(él)imante

(nosotros)imantemos

(vosotros)imantad

(ellos)imanten

gerundio

-imantando

participio

-imantado

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo