Conjugación de esparcir

Conjugación de esparcir [v.]

infinitivo
presente

-esparcir

indicativo
presente

yoesparzo

esparces

élesparce

nosotrosesparcimos

vosotrosesparcís

ellosesparcen

imperfecto

yoesparcía

esparcías

élesparcía

nosotrosesparcíamos

vosotrosesparcíais

ellosesparcían

pretérito

yoespar

esparciste

élesparció

nosotrosesparcimos

vosotrosesparcisteis

ellosesparcieron

futuro

yoesparciré

esparcirás

élesparcirá

nosotrosesparciremos

vosotrosesparciréis

ellosesparcirán

subjuntivo
presente

yoesparza

esparzas

élesparza

nosotrosesparzamos

vosotrosesparzáis

ellosesparzan

futuro

yoesparciere

esparcieres

élesparciere

nosotrosesparciéremos

vosotrosesparciereis

ellosesparcieren

imperfecto

yoesparciera

esparcieras

élesparciera

nosotrosesparciéramos

vosotrosesparcierais

ellosesparcieran

imperfecto 2

yoesparciese

esparcieses

élesparciese

nosotrosesparciésemos

vosotrosesparcieseis

ellosesparciesen

condicional
presente

yoesparciría

esparcirías

élesparciría

nosotrosesparciríamos

vosotrosesparciríais

ellosesparcirían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)esparce

(él)esparza

(nosotros)esparzamos

(vosotros)esparcid

(ellos)esparzan

gerundio

-esparciendo

participio

-esparcido

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo