Conjugación de envidar

Conjugación de envidar [v.]

infinitivo
presente

-envidar

indicativo
presente

yoenvido

envidas

élenvida

nosotrosenvidamos

vosotrosenvidáis

ellosenvidan

imperfecto

yoenvidaba

envidabas

élenvidaba

nosotrosenvidábamos

vosotrosenvidabais

ellosenvidaban

pretérito

yoenvidé

envidaste

élenvidó

nosotrosenvidamos

vosotrosenvidasteis

ellosenvidaron

futuro

yoenvidaré

envidarás

élenvidará

nosotrosenvidaremos

vosotrosenvidaréis

ellosenvidarán

subjuntivo
presente

yoenvide

envides

élenvide

nosotrosenvidemos

vosotrosenvidéis

ellosenviden

futuro

yoenvidare

envidares

élenvidare

nosotrosenvidáremos

vosotrosenvidareis

ellosenvidaren

imperfecto

yoenvidara

envidaras

élenvidara

nosotrosenvidáramos

vosotrosenvidarais

ellosenvidaran

imperfecto 2

yoenvidase

envidases

élenvidase

nosotrosenvidásemos

vosotrosenvidaseis

ellosenvidasen

condicional
presente

yoenvidaría

envidarías

élenvidaría

nosotrosenvidaríamos

vosotrosenvidaríais

ellosenvidarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)envida

(él)envide

(nosotros)envidemos

(vosotros)envidad

(ellos)enviden

gerundio

-envidando

participio

-envidado

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo