Conjugación de entunicar

Conjugación de entunicar [v.]

infinitivo
presente

-entunicar

indicativo
presente

yoentunico

entunicas

élentunica

nosotrosentunicamos

vosotrosentunicáis

ellosentunican

imperfecto

yoentunicaba

entunicabas

élentunicaba

nosotrosentunicábamos

vosotrosentunicabais

ellosentunicaban

pretérito

yoentuniqué

entunicaste

élentuni

nosotrosentunicamos

vosotrosentunicasteis

ellosentunicaron

futuro

yoentunicaré

entunicarás

élentunicará

nosotrosentunicaremos

vosotrosentunicaréis

ellosentunicarán

subjuntivo
presente

yoentunique

entuniques

élentunique

nosotrosentuniquemos

vosotrosentuniquéis

ellosentuniquen

futuro

yoentunicare

entunicares

élentunicare

nosotrosentunicáremos

vosotrosentunicareis

ellosentunicaren

imperfecto

yoentunicara

entunicaras

élentunicara

nosotrosentunicáramos

vosotrosentunicarais

ellosentunicaran

imperfecto 2

yoentunicase

entunicases

élentunicase

nosotrosentunicásemos

vosotrosentunicaseis

ellosentunicasen

condicional
presente

yoentunicaría

entunicarías

élentunicaría

nosotrosentunicaríamos

vosotrosentunicaríais

ellosentunicarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)entunica

(él)entunique

(nosotros)entuniquemos

(vosotros)entunicad

(ellos)entuniquen

gerundio

-entunicando

participio

-entunicado

entunicar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo