Conjugación de enardecer

Conjugación de enardecer [v.]

infinitivo
presente

-enardecer

indicativo
presente

yoenardezco

enardeces

élenardece

nosotrosenardecemos

vosotrosenardecéis

ellosenardecen

imperfecto

yoenardecía

enardecías

élenardecía

nosotrosenardecíamos

vosotrosenardecíais

ellosenardecían

pretérito

yoenarde

enardeciste

élenardeció

nosotrosenardecimos

vosotrosenardecisteis

ellosenardecieron

futuro

yoenardeceré

enardecerás

élenardecerá

nosotrosenardeceremos

vosotrosenardeceréis

ellosenardecerán

subjuntivo
presente

yoenardezca

enardezcas

élenardezca

nosotrosenardezcamos

vosotrosenardezcáis

ellosenardezcan

futuro

yoenardeciere

enardecieres

élenardeciere

nosotrosenardeciéremos

vosotrosenardeciereis

ellosenardecieren

imperfecto

yoenardeciera

enardecieras

élenardeciera

nosotrosenardeciéramos

vosotrosenardecierais

ellosenardecieran

imperfecto 2

yoenardeciese

enardecieses

élenardeciese

nosotrosenardeciésemos

vosotrosenardecieseis

ellosenardeciesen

condicional
presente

yoenardecería

enardecerías

élenardecería

nosotrosenardeceríamos

vosotrosenardeceríais

ellosenardecerían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)enardece

(él)enardezca

(nosotros)enardezcamos

(vosotros)enardeced

(ellos)enardezcan

gerundio

-enardeciendo

participio

-enardecido

enardecer

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo