Conjugación de destrancar

Conjugación de destrancar [v.]

infinitivo
presente

-destrancar

indicativo
presente

yodestranco

destrancas

éldestranca

nosotrosdestrancamos

vosotrosdestrancáis

ellosdestrancan

imperfecto

yodestrancaba

destrancabas

éldestrancaba

nosotrosdestrancábamos

vosotrosdestrancabais

ellosdestrancaban

pretérito

yodestranqué

destrancaste

éldestran

nosotrosdestrancamos

vosotrosdestrancasteis

ellosdestrancaron

futuro

yodestrancaré

destrancarás

éldestrancará

nosotrosdestrancaremos

vosotrosdestrancaréis

ellosdestrancarán

subjuntivo
presente

yodestranque

destranques

éldestranque

nosotrosdestranquemos

vosotrosdestranquéis

ellosdestranquen

futuro

yodestrancare

destrancares

éldestrancare

nosotrosdestrancáremos

vosotrosdestrancareis

ellosdestrancaren

imperfecto

yodestrancara

destrancaras

éldestrancara

nosotrosdestrancáramos

vosotrosdestrancarais

ellosdestrancaran

imperfecto 2

yodestrancase

destrancases

éldestrancase

nosotrosdestrancásemos

vosotrosdestrancaseis

ellosdestrancasen

condicional
presente

yodestrancaría

destrancarías

éldestrancaría

nosotrosdestrancaríamos

vosotrosdestrancaríais

ellosdestrancarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)destranca

(él)destranque

(nosotros)destranquemos

(vosotros)destrancad

(ellos)destranquen

gerundio

-destrancando

participio

-destrancado

destrancar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo