Conjugación de desencapar

Conjugación de desencapar [v.]

infinitivo
presente

-desencapar

indicativo
presente

yodesencapo

desencapas

éldesencapa

nosotrosdesencapamos

vosotrosdesencapáis

ellosdesencapan

imperfecto

yodesencapaba

desencapabas

éldesencapaba

nosotrosdesencapábamos

vosotrosdesencapabais

ellosdesencapaban

pretérito

yodesencapé

desencapaste

éldesencapó

nosotrosdesencapamos

vosotrosdesencapasteis

ellosdesencaparon

futuro

yodesencaparé

desencaparás

éldesencapará

nosotrosdesencaparemos

vosotrosdesencaparéis

ellosdesencaparán

subjuntivo
presente

yodesencape

desencapes

éldesencape

nosotrosdesencapemos

vosotrosdesencapéis

ellosdesencapen

futuro

yodesencapare

desencapares

éldesencapare

nosotrosdesencapáremos

vosotrosdesencapareis

ellosdesencaparen

imperfecto

yodesencapara

desencaparas

éldesencapara

nosotrosdesencapáramos

vosotrosdesencaparais

ellosdesencaparan

imperfecto 2

yodesencapase

desencapases

éldesencapase

nosotrosdesencapásemos

vosotrosdesencapaseis

ellosdesencapasen

condicional
presente

yodesencaparía

desencaparías

éldesencaparía

nosotrosdesencaparíamos

vosotrosdesencaparíais

ellosdesencaparían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)desencapa

(él)desencape

(nosotros)desencapemos

(vosotros)desencapad

(ellos)desencapen

gerundio

-desencapando

participio

-desencapado

desencapar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo