Conjugación de desencantar

Conjugación de desencantar [v.]

infinitivo
presente

-desencantar

indicativo
presente

yodesencanto

desencantas

éldesencanta

nosotrosdesencantamos

vosotrosdesencantáis

ellosdesencantan

imperfecto

yodesencantaba

desencantabas

éldesencantaba

nosotrosdesencantábamos

vosotrosdesencantabais

ellosdesencantaban

pretérito

yodesencanté

desencantaste

éldesencantó

nosotrosdesencantamos

vosotrosdesencantasteis

ellosdesencantaron

futuro

yodesencantaré

desencantarás

éldesencantará

nosotrosdesencantaremos

vosotrosdesencantaréis

ellosdesencantarán

subjuntivo
presente

yodesencante

desencantes

éldesencante

nosotrosdesencantemos

vosotrosdesencantéis

ellosdesencanten

futuro

yodesencantare

desencantares

éldesencantare

nosotrosdesencantáremos

vosotrosdesencantareis

ellosdesencantaren

imperfecto

yodesencantara

desencantaras

éldesencantara

nosotrosdesencantáramos

vosotrosdesencantarais

ellosdesencantaran

imperfecto 2

yodesencantase

desencantases

éldesencantase

nosotrosdesencantásemos

vosotrosdesencantaseis

ellosdesencantasen

condicional
presente

yodesencantaría

desencantarías

éldesencantaría

nosotrosdesencantaríamos

vosotrosdesencantaríais

ellosdesencantarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)desencanta

(él)desencante

(nosotros)desencantemos

(vosotros)desencantad

(ellos)desencanten

gerundio

-desencantando

participio

-desencantado

desencantar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo