Conjugación de desenalbardar

Conjugación de desenalbardar [v.]

infinitivo
presente

-desenalbardar

indicativo
presente

yodesenalbardo

desenalbardas

éldesenalbarda

nosotrosdesenalbardamos

vosotrosdesenalbardáis

ellosdesenalbardan

imperfecto

yodesenalbardaba

desenalbardabas

éldesenalbardaba

nosotrosdesenalbardábamos

vosotrosdesenalbardabais

ellosdesenalbardaban

pretérito

yodesenalbardé

desenalbardaste

éldesenalbardó

nosotrosdesenalbardamos

vosotrosdesenalbardasteis

ellosdesenalbardaron

futuro

yodesenalbardaré

desenalbardarás

éldesenalbardará

nosotrosdesenalbardaremos

vosotrosdesenalbardaréis

ellosdesenalbardarán

subjuntivo
presente

yodesenalbarde

desenalbardes

éldesenalbarde

nosotrosdesenalbardemos

vosotrosdesenalbardéis

ellosdesenalbarden

futuro

yodesenalbardare

desenalbardares

éldesenalbardare

nosotrosdesenalbardáremos

vosotrosdesenalbardareis

ellosdesenalbardaren

imperfecto

yodesenalbardara

desenalbardaras

éldesenalbardara

nosotrosdesenalbardáramos

vosotrosdesenalbardarais

ellosdesenalbardaran

imperfecto 2

yodesenalbardase

desenalbardases

éldesenalbardase

nosotrosdesenalbardásemos

vosotrosdesenalbardaseis

ellosdesenalbardasen

condicional
presente

yodesenalbardaría

desenalbardarías

éldesenalbardaría

nosotrosdesenalbardaríamos

vosotrosdesenalbardaríais

ellosdesenalbardarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)desenalbarda

(él)desenalbarde

(nosotros)desenalbardemos

(vosotros)desenalbardad

(ellos)desenalbarden

gerundio

-desenalbardando

participio

-desenalbardado

desenalbardar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo