Conjugación de descoyuntar

Conjugación de descoyuntar [v.]

infinitivo
presente

-descoyuntar

indicativo
presente

yodescoyunto

descoyuntas

éldescoyunta

nosotrosdescoyuntamos

vosotrosdescoyuntáis

ellosdescoyuntan

imperfecto

yodescoyuntaba

descoyuntabas

éldescoyuntaba

nosotrosdescoyuntábamos

vosotrosdescoyuntabais

ellosdescoyuntaban

pretérito

yodescoyunté

descoyuntaste

éldescoyuntó

nosotrosdescoyuntamos

vosotrosdescoyuntasteis

ellosdescoyuntaron

futuro

yodescoyuntaré

descoyuntarás

éldescoyuntará

nosotrosdescoyuntaremos

vosotrosdescoyuntaréis

ellosdescoyuntarán

subjuntivo
presente

yodescoyunte

descoyuntes

éldescoyunte

nosotrosdescoyuntemos

vosotrosdescoyuntéis

ellosdescoyunten

futuro

yodescoyuntare

descoyuntares

éldescoyuntare

nosotrosdescoyuntáremos

vosotrosdescoyuntareis

ellosdescoyuntaren

imperfecto

yodescoyuntara

descoyuntaras

éldescoyuntara

nosotrosdescoyuntáramos

vosotrosdescoyuntarais

ellosdescoyuntaran

imperfecto 2

yodescoyuntase

descoyuntases

éldescoyuntase

nosotrosdescoyuntásemos

vosotrosdescoyuntaseis

ellosdescoyuntasen

condicional
presente

yodescoyuntaría

descoyuntarías

éldescoyuntaría

nosotrosdescoyuntaríamos

vosotrosdescoyuntaríais

ellosdescoyuntarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)descoyunta

(él)descoyunte

(nosotros)descoyuntemos

(vosotros)descoyuntad

(ellos)descoyunten

gerundio

-descoyuntando

participio

-descoyuntado

descoyuntar

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo