Conjugación de abroncar

Conjugación de abroncar [v.]

infinitivo
presente

-abroncar

indicativo
presente

yoabronco

abroncas

élabronca

nosotrosabroncamos

vosotrosabroncáis

ellosabroncan

imperfecto

yoabroncaba

abroncabas

élabroncaba

nosotrosabroncábamos

vosotrosabroncabais

ellosabroncaban

pretérito

yoabronqué

abroncaste

élabron

nosotrosabroncamos

vosotrosabroncasteis

ellosabroncaron

futuro

yoabroncaré

abroncarás

élabroncará

nosotrosabroncaremos

vosotrosabroncaréis

ellosabroncarán

subjuntivo
presente

yoabronque

abronques

élabronque

nosotrosabronquemos

vosotrosabronquéis

ellosabronquen

futuro

yoabroncare

abroncares

élabroncare

nosotrosabroncáremos

vosotrosabroncareis

ellosabroncaren

imperfecto

yoabroncara

abroncaras

élabroncara

nosotrosabroncáramos

vosotrosabroncarais

ellosabroncaran

imperfecto 2

yoabroncase

abroncases

élabroncase

nosotrosabroncásemos

vosotrosabroncaseis

ellosabroncasen

condicional
presente

yoabroncaría

abroncarías

élabroncaría

nosotrosabroncaríamos

vosotrosabroncaríais

ellosabroncarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)abronca

(él)abronque

(nosotros)abronquemos

(vosotros)abroncad

(ellos)abronquen

gerundio

-abroncando

participio

-abroncado

Abrevaciones

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo