Conjugación de kokeln

Conjugación de kokeln [v.]

Infinitiv
Präsens

-kokeln

Indicativ
Präsens

ichkokle / kokele

dukokelst

erkokelt

wirkokeln

ihrkokelt

siekokeln

Präteritum

ichkokelte

dukokeltest

erkokelte

wirkokelten

ihrkokeltet

siekokelten

Konjunktiv
Präsens

ichkokle / kokele

dukokelst

erkokle / kokele

wirkokeln

ihrkokelt

siekokeln

Präteritum

ichkokelte

dukokeltest

erkokelte

wirkokelten

ihrkokeltet

siekokelten

Imperativ
Präsens

(du)kokele / kokle

Partizip
Präsens

-kokelnd

Perfekt

-gekokelt

Abrevaciones

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ